Penisomtrek en condooms - Inleiding

Inleiding

Methode: Metingen

Methode: Proefpersonen & stimuli

Voor stimulus

Na stimulus

Na stim. naar respons

Na stim. naar gem. erectie

Na stim. naar leeftijd

Gedurende slaap

Slotopmerkingen

Literatuur

Appendix: de Kinsey gegevens

1 Inleiding

"Je kunt zonder veel overdrijving zeggen dat er in het land van de fantasie slechts drie maten penissen zijn: groot, gigantisch en zo enorm dat ze nauwelijks door de deur kunnen."
(Zilbergeld, 1978, p. 23)

In 1927 vroeg Robert L. Dickinson de bibliothecaris van de New York Academy of Medicine in de literatuur op zoek te gaan naar de afmetingen van de penis. Na een vergeefse speurtocht schreef de bibliothecaris hem: "De doorsnee-schrijver komt met het bekende verhaal dat er aanzienlijke verschillen zijn in de afmetingen van het orgaan, die niet samenhangen met de afmetingen van het individu. Derhalve vindt hij het blijkbaar niet nodig getallen te noemen." (Dickinson, 1933/1971, p. 74). In meer dan dertig bekende handboeken vond de bibliothecaris slechts zeven auteurs die getallen gaven. In zijn Atlas of Human Sex Anatomy presenteert Dickinson de gemiddelden die hij berekend heeft op grond van de mededelingen van deze auteurs (zie tabel 1).

TABLE 1. Omtrekmetingen* van de penis (uit Dickinson, 1933/1971)
Auteur Jaar Omtrek (mm)   Diameter (mm)
   
In slappe toestand
Tijdens erectie
 
In slappe toestand
Tijdens erectie
Krause

1879

- -   27 40-45
Waldeyer

1889

90

120   30 40
Loeb

1899

80-105

-   - -
Delbet

1901

90

120   30 40
Piersol

1907

75

83   25 -
White & Martin

1911

75

-   - -
Testus 1931 90 120   30 40
Bereik (mm.)
75-105
83-120
 
25-30
40-45
Gemiddelde (mm.)
85
110
 
28
41

*Omtrek gewoonlijk gemeten halverwege de schacht van de penis.
OPMERKING:

De mediaan vertegenwoordigt het 'midden' van een reeks waarnemingen. De helft van de proefpersonen had dus een kleinere en de helft een grotere penisomtrek. De medianen voor de gegevens van Kinsey zijn berekend aan de hand van frequentietabellen die zijn gepubliceerd door Gebhard & Johnson (1979).

In de negen jaar tussen 1939 en 1948 lieten Kinsey, Pomeroy en Martin 2505 Amerikaanse mannen zelf hun penisomtrek meten (Kinsey, Pomeroy & Martin, 1948; Gebhard & Johnson, 1979). Bij deze mannen, voornamelijk blanke studenten, was de mediaan (zie kader hiernaast met opmerking) van de penisomtrek in slappe toestand ongeveer 102 mm en tijdens erectie ongeveer 121 mm.

Hoewel onze kennis van de anatomie en fysiologie van de penis gedurende de laatste 45 jaar aanzienlijk is toegenomen, is duidelijk dat er slechts weinig bekend is over variaties in de penisomtrek in eigentijdse, en vooral Europese, mannenpopulaties.

In dit verslag presenteren we gegevens over de penisomtrek die zijn verkregen bij een groep van in totaal driehonderd Nederlandse mannen. Deze mannen namen deel aan experimentele onderzoeken die tussen 1989 en 1993 zijn gehouden in ons laboratorium. Alle proefpersonen kregen expliciete seksuele stimuli aangeboden (seksfilms of -dia's). Voor de meeste proefpersonen zijn subjectieve schattingen van de mate van erectie beschikbaar.